Browar: Ale Browar
Styl: NE DDH DIPA
IBU: brak danych
Blg: 20
Zawartość alkoholu: 7%
Chmiel: Enigma, Nelson Sauvin
Słód: pale ale, owsiany, dekstrynowy
Drożdże: London Fog
Dodatki: płatki owsiane, płatki pszenne
W aromacie, przysmażony boczek, który nieodłącznie kojarzy mi się z Nelson Sauvin. W tle trochę nektarynki z pomarańczą. Słodko.
Piana średnio obfita, ale na szkle pozostaje już nieźle. Niemniej szybko redukuje się do okręgu unoszącego się nad piwem. Barwa pomarańczowa, zmętnione.
Piwo okazuje się nie być ciężkie, choć jest dość słodkie. Wydaje się, że jednak ta słodycz jest taka owocowa, kojarzy się z sokiem z koncentratu (bo je odbiera się jakby były słodsze niż te NFC). Chmiel czasem drapie w gardło – ale by to miało miejsce, trzeba wypić kilka łyków piwa po sobie. Alkohol ukryty dobrze, nie dochodzi do smaku.
After taste owocowy, jak po wieloowocowym soku. I tak samo słodki.
To piwo jest lepsze niż większość DDH polskiego krafciku. Niemniej, po ostatnich puszkowych porażkach, do Ale Browaru nadal podchodzę z dystansem.
Ocena:
Aromat: 6/10
Wygląd: 2/5
Smak: 7/10
Odczucie: 2/5
Ogólna: 10/20
Suma: 2,7/5