Imperium Prunum

Browar: Kormoran
Styl: Imperialny Porter
IBU: brak danych
Blg: 26
Zawartość alkoholu: 11%
Chmiel: brak danych
Słód: brak danych
Drożdże: brak danych
Dodatki: Suska Sechlońska

W aromacie kawa zbożowa i palone słody. Po zamieszaniu trochę alkoholu, który jakby sprawiał, że zapach jest rozgrzewający i trochę śliwki. Do tego czarny chleb. Trochę wędzoności ale w mega subtelny sposób.
Wraz z ogrzaniem robi się bardziej czekoladowy, chowając kawę i słody.
Piany nie ma dużo a to co jest ma beżowy odcień. Lejsing praktycznie nie ma. Barwa czarna, nieprzejrzyste.
W smaku na starcie powtórka z aromatu – jest kawa i palone słody. Z początku szorstkie, z każdym łykiem wygładza się. Aż robi się wręcz aksamitne. Alkoholu w ogóle nie czuć, za to pojawia się czekolada, której wcześniej nie było.
Piwo jest oleiste i sycące. To nie jest piwo na szybkie wypicie. Wraz z ogrzewaniem odkrywa przed nami coraz to nowe smaki i aromaty. Idealne do dłuższego delektowania się.
Posmak, który pozostaje, to wyjściowo kawa, a potem gęsta czekolada. W kremowym wydaniu, bardzo przyjemne.

Doszły mnie słuchy, że piwo jest wytrawne. Jak dla mnie nie jest słodkie ale za dużo by napisać, że jest wytrawny. Ot jest idealnie zbilansowany.
Szkoda tylko, że ta śliwka jest taka ukryta..

Regionalny browar pokazuje rzemieślniczym browarom, że mimo, że jest większy, to potrafi zaskoczyć czymś innym. Zdecydowanie wchodzi na rynek piw droższych i patrząc po szybkości znikania go z półek oraz liczbie rezerwacji na sklepowych forach to odniósł sukces. Być może jest to również zasługą faktu, że piwo jest idealne do leżakowania. Na co wskazuje wysoki ekstrakt, objętość alkohol czy wreszcie zalakowanie kapsla i ciemna butelka.
Piwo rozbudziło moją ciekawość, i kolejne butelki znalazły się w piwnicy. Jestem bardzo ciekaw efektów leżakowania, choćby po roku.

Ocena:
Aromat: 6/10
Wygląd: 3/5
Smak: 7/10
Odczucie: 2/5
Ogólna: 15/20
Suma: 3,3/5