Browar: Stu Mostów
Styl: DDH DIPA
IBU: 50
Blg: 19
Zawartość alkoholu: 7,6%
Chmiel: Citra, Idaho7, El Dorado
Słód: pilzneński, owsiany
Drożdże: Vermont Ale
Dodatki: płatki owsiane, maltodekstryna
Czerwone pomarańcze i taki sam grejpfrut. Niby słodkie, ale jest przełamanie. W tle trochę słodowości.
Piana obfita, drobno pęcherzykowa. Lejsing punktowy, grupowy. Barwa jasno żółta, prawie klarowne.
Piwo okazuje się być zaskakująco gładkie – nie, żeby płatki nic nie dawały, ale tutaj jest to zdecydowanie wyraźniejsze. Jest jakby miękkie, a przy tym słodowość nie dochodzi tak mocno do „głosu”. Jest słodkawo, tak, ale słodów jako takich nie ma – tak samo jak nie ma karmelu.
Goryczka nie występuje, no ale wiadomo, że nie można jej oczekiwać w DDH polskiego krafciku. Alkohol ukryty bardzo dobrze, nie dochodzi do smaku. Niemniej jednak czuć lekkie rozgrzewanie, ale naprawdę lekkie, w przełyku. I zdecydowanie można, bez problemu, rozpoznać, że jest to podwójna wersja.
After taste pomarańczowy, nieco landrynkowy, ale nie bardzo słodki. Nieco wysuszający.
Ocena:
Aromat: 4/10
Wygląd: 3/5
Smak: 4/10
Odczucie: 1/5
Ogólna: 7/20
Suma: 1,9/5